Bugün 6 Şubat 2011. Rüyamda Aytmatov’u gördüm, hayali, silüeti sürekli gözlerimin önüne gelip, aklımı çok kurcaladı… O, eskiden
Yazarlar Birliğinde Birinci Sekreter görevindeyken kullandığı odasına
gelen kişileri kabul ediyormuş. Son kişiyi uğurlarken göz göze geldik. Kafa sallayarak selam verdim. Aytmatov kapısını kapatıp, odasına
girdi. İçim kıpır kıpır olup, hoş bir duygular uyandı ve “biz Siz’i çok
özledik” deyivermişim içimden. Ona özlediğimizi söylemek istediğimden kapısını çaldım. “Buyur, gel” şeklinde kalın ve hoş bir ses duyuldu
içeriden. Yanına gidip elimi uzatarak selamlaştım. Sarılarak selamlaşırdık, uzun süredir görüşmediğimiz için çekindim. Aytmatov mavi kot
pantolon ve gömlek giymiş. “Elli yaşındaki gömleği” dedim içimden.
Derken “Hayattan söz et” dedi Aytmatov. Onun, karşısında oturmuş,
konuşuyormuşum…

HER GÜN İNSAN KALABİLME FİKRİNİZ...

Ordinaryus Profesör, Aytmatovşinas Abdıldacan AKMATALİEV’in kaleminden çeviren Kalmamat Kulamshaev.


Üstat düşte bizzat geldi söyledi:
“Bu hayattan söz et” diyor sözleri.
Ne bu ilgi, nededini düşündüm,
Capcanlıydı, Hayat dolu gözleri?!

Bir güzellik katmaktadır bu ömre,
Oturuşu ofisinin töründe.
Biraz zayıf düşmüşse de bedeni,
Konuşması halkın gönlü yönünde.

Düşünceye dalmışsınız, anladım,
“Üstat” dedim, çok şey vardır, anlayın.
Siz yok iken gerçekleşti seçimler
“Utanmazlar” karşısında neyleyim.

Taht kavgası hiç dinmedi bilseniz
Genç ömürler gitse bile kıyılıp.
Kurtarıcı bekler gibi halkınız,
Yaşamakta her bir yanı soyulup.

Eskileri tekrar gelmiş devlete,
İş güçleri, zarar vermek millete.
Devlet başa -kuzgun leşe- konmazsa
Son verilmez iyileşmez illete.

Mañkurt çıkmış günümüzde bambaşka,
Milletini satan ele tam başka.
Seksen yedi!!! Ders alarak tarihten,
Yanılmasın! Bizde artık zan başka!

Göğüs gerip, öne atılan yiğitler,
Koşar mal-mülk, bir de devlet peşinde.
Acı Gerçek artık mazur görünüz,
Hatırlanır oldunuz tek seçimde!

Mañkurt şimdi cirit atar! Galeyan;
(Mañkurt bir tip olsa da adı Coloman.)
Sanki gelmiş mañkurtların dönemi,
Mañkurt üstün; olmuş bir de kodaman.

Yeni dönem yalan masal… Hederler,
“Dayan bekle, kalan asal”, he derler.
Umut verip onlar bu tür sözlerle,
İl mülkünü alan talan ederler!

Sizi okuyan, vardır devlet erkanı,
Yerde kalmaz hiç bir zaman er kanı.
Her gün insan kalabilme fikriniz
Canlanarak, basacaktır her yanı...

“Alibi”, 15 Şubat, 2011.