Çıkmaz sokakBilirdim geldiğin yönde kaybolup gittiğini ne zaman tutunmak istesem kurtulur kaçardın kuş misali, Pır pır Camlarımız beyazlıkları siyaha boyarken üşüyen parmakları nereye sıgdıracagı bilemezdik tükenirdi yanmaktan yorulan bir kütük Hasta bedenin biçaresi Bir idam sehpası olur du yalnızlığım dipsiz kuyularda bulurdum çürümüş düşünceleri İstemsiz bir düğüm olurdu bogazım da Endişeli saat tik bir çıkrık salınır dı kalbimin orta yerine. Çeker içimde ki sevgi pınarını Kururdu ümitlerim en çıkmazım da Uzardı yollarım Kırık dökük beklerdim duvar kenarında yanımdan geçen insan seli neşesi sönmüş gamzelerimde... Egilirdi gözleri alabildiğine... Bak/ma! Şimdiki hüzün değil eskidendi Uzandığım şilte de boylu boyunca Ömüre sıgdırdığım hiçlikmiş Ümitlerle merhaba dediğimiz aşka Elveda.. Jale Keskin /İskenderun Agustos 2020 |
Sevgilerimle