GÜN DOĞMADAN
Babam evleniyor lan.
Bildiğin evleniyor. Babamın bile düğününü gördüm. Çok âşıklar. Ben de âşık olmak istiyorum artık ! "Amaaan kızım şu seneyi hir atlat Öyle çok dik başlı olma” diye bir başlıyorlar, öfffff! Babam... Yirmi iki yaşında evlenmiş. Otuz yaşında annem onu üç çocukla bırakıp gitmiş. Bıraktığı yetmiyor gibi bir de kötülük üstüne kötülük yaptı. Ne kadar zor, ne kadar korkunç günler yaşadı, kim bilir. Eskiden çok kızardım babama. Odasından hiç çıkmazdı. Sanırım insan ömrü ikiye ayrılıyor, ailenle beraber olan sen; kendi aileni kurduktan sonra sen. Hayat ne garip, bir gün bir bakıyorsun her şey geçmiş bitmiş. Ne düzeltmek için zaman kalmış, ne bozmak için. “Her şeyde bir hayır vardır” cümlesini hep anlamsız bulmuşumdur. Çünkü genelde acıdan artık kendimi hissetmediğim zamanlarda bu cümleyi bana söyledikleri için, hiçbir şekilde beni teselli etmezdi. Hayırsızsa bile olsun diye ağladığım o kadar saçma şey oldu ki. İlk aşkımla evlenseydim mesela. O zamanlar çok mantıklı geliyordu. Beraber şehir şehir dolaşacaktık. O gitar çalacaktı ben karavanı toparlayacaktım. Hakkari 30 ÇUKURCA |
İlk aşkımla evlenseydim mesela.
O zamanlar çok mantıklı geliyordu.
Beraber şehir şehir dolaşacaktık.
O gitar çalacaktı ben karavanı toparlayacaktım.
Bu güzel şiiri, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı içtenlikle KUTLUYORUM...