TANIKArınma gölünün anlam avcısı, Suyun aynasında vurur kendini; Buğusu yağmurdur öz toprağına, Dalda çiçek açmış bulur kendini... Kokusu rüzgârla dosta ulaşır; Yer demir, gök bakır devran dolaşır; Sayılı nefese gaflet bulaşır, Farkına varmadan solur kendini... Yangınına körük olmayı seçer; Eritir bahtını, varından geçer; Aşk’ın ocağından mezâda düşer, Benliğinden satın alır kendini. Sırrın sicimine düğüm vurulmaz; Ayna tutan söze karşı durulmaz; Gönül tanığından zanlı sorulmaz, O gerçek bilgeyse bilir kendini... "..........; ........." : - Suçun büyük eyy Şâir (! ..?) , ayağa kalk, ve de kır kalemini !.. YUSUF BİLGE |