UYKULAR MAHMUR DÜŞ HÜLYALIiçimin yılkıları prangalarını silkeleyip attı esaretin demir zırhını kağıt gibi yırttı ancak boşluğu adımlayacak mecali yoktu neden dedim mahpusluğu elinin tersiyle itemiyorsun ya düşersem dedi yalnızlık elinden tuttu ya uçarsan dedi yılkılar kişnedi sesin teli arşa merdiven dayadı kanatlar mavisini bıraktı nallar çiftesini göğe daldım uykular mahmur düş hülyalı Sibel Karagöz |