Komutan'ın Gözyaşları
Beşikten indim anne’m
Yar koynunda artık sine’m Kanatlanmamı bekliyordun ya Tüylerime kadar yol’undum Fena ömür de yaşamadım Öleyim mi acaba artık Rızk kesildi madem Malum tiyatrodan bir perde Kurşunlara geldim Sevip sevileceğim yerde Gül gibi koklardın beni Beyaza buladılar şimdi Rüyam’a kadar vardın Hani şimdi nazar’ın nerde Tadımlık yerde doy’dum Seyirlik yerde oyuncu oldum Madem ki bir kurşuna hedef oldum Can borcum kaldı sana Beşiğimdeki ninnilerin kadını Bağrına taş bağlar gezersin Yar yolunda düştüm anne’m Mavi’yi sevdim gül ararken Kum kokladım gül beklerken Nefes alıp vermem bile gizli Kim demiş yaşıyorum diye Sağım solum kurşun yağmuru Aklımda hep yar’in oyunu Ateşe değil aşk’a vuruldum anne’m |
Emeğine yüreğine sağlık
_______________________________Selamlar