ÖLÜ KUŞLAR KANATSIZ ÇIRPINIYORDUhavadan matem tütsüleniyordu, gözlerim de ağıt yakan yaşlar süzülüyordu, yol mu yürüyordu, yoksa ben mi pabuçlarım mı, bir süre anlam karmaşası, anlamak la anlam verememek, taşlı tüfekli çarpışıyor, kazananı olmayan bir savaştı işte, ne kadar gittim, ya da gitmedim, nereye ya da kime, ellerim boşluğa, yüreğim vatansız toprağa düşüyordu, g’özlerim, ya da s’özlerim kime, bir ses bir kulak, var mıydı, olsa olsa kanatsızlık, olsa olsa yüreksizlik, bir harfe ses olamamak, ölü kuşlar kanatsız çırpınıyordu, sessiz haykırışlar yağmur gibi yağıyordu… Sibel Karagöz #sibelkaragözşiirleri #sibel_karagoz |