Yılları boş verin, gidenler gitti.
Yaşananlar yüzünden, dede yorgun.
İnsanı yıpratan, insandır yine,
Kaşınanlar yüzünden, dede yorgun.
*
Ne badireler var, insan çürüten.
Ne güzellikler var, topal yürüten.
Ne incelikler var, sevgi üreten.
Şu nadanlar yüzünden, dede yorgun.
*
Şahittir insana, yüzde çizgiler.
Yıllara sitemdir, dilde ezgiler.
Başta hiç arama, yaşta sezgiler.
Mankafalar yüzünden, dede yorgun.
*
Umutsuz yaşayan, sahte ariflerden.
Kötü yola süren, yanlış tariflerden.
Adam gördüğümüz, bomboş heriflerden.
Lafazanlar yüzünden, dede yorgun.
*
Yaşama sevinci, bitmiş kullardan.
Ayıpları örten şu yırtık çullardan.
Kendini beğenmiş, süslü dullardan.
Yaldızlı yüz gözlerden, dede yorgun.
*
İnleyen sızlayan, hasta gençlerden.
Çetrefilli düzen, bozuk işlerden.
Ağızdaki takma, kırık dişlerden.
Ceviz badem fındıktan, dede yorgun.
*
İş bilmeyip boşa zahmet çekenden.
Bilgisiz olup ta, fikir ekenden.
Kuru derelerde, kürek çekenden.
Kafası çatlaklardan, dede yorgun.
*
Sakal sıvazlayan, sahte hocadan.
Karısını döven, ödlek kocadan.
Kış günü tütmeyen, sönük bacadan.
Şu sahtekâr yüzlerden, dede yorgun.
*
Boş konuşan süslü siyasetçiden.
Gece uyuyan askerden bekçiden.
İşini bilmeyen nankör işçiden.
Top yekûn madrabazdan, dede yorgun.
*
ODABAŞI hadi, tut öp dedeni.
El öpmenin yoktur hiçbir nedeni.
Gelenler aratır bil her gideni.
Zamane garabetinden, dede yorgun.

Şuayipodabasi…
27.09.2018/Kepez/Çanakkale