Son Pişmanlık...Kurgulanan bir umuttu O İnsanoğlu Da Denen, Amma velakin Küllendi Bir yele yem olma misali, Sanıyor musun Ki Tekrar ayaklanacak Bir baltaya sap olma edasıyla, Kim bile bilir O Mu Aşkı terk etti Aşk mı Onu, Kalbine yazılan Sürünürken yerlerde, Can can damarından yoksun Yokluğu paha biçilmez bir yalnızlığa Eşdeğer, Zaman Çaresizliğin Başka bir derdi Merhem olamamak ruhlara, Yolu şaşırmışlık ayrı bir kulvar Çıkmaz sokaklar Bir öpücük kondursalarda Gökyüzü kucak açmıyor gibi artık Son pişmanlık neye deva Ki, O Bile çoktan bir soru işareti... * Berlin, 03.08.2020 * Talat Özgen |