HAFIZAMDAN SİLEMİYORUM
Sen bahanelerinle içindeki nefreti kusarken,
yüzüne bakmadan gidiyorum. Devrikleşen çümlelerimle kendime, kızarak gidiyorum. Öfkemde, kanatırcasına dudağımı ısırıyorum Kendimi, miadi dolmuş bir eşya olarak görüyorum Gelmişimi, geçmişimi birbirine çatıyorum. Savaşlar çıkarıyorum beynimde Sonra uzayıp giden kendimle hesaplaşmalar Neden; Dertlerin varlığına sebep arıyorum Sen varsın ya Sen hep mevzide bekleyen keskin nişancı gibisin Dalıp gitmelerimle buluyorum seni, rüyalarımda Belleğimde kalan çığlığın ağırlığıyla uyanıyorum Düşmanca bakışların altında eziliyorum Yüreğimden geçenleri, uzun cümlelerle yazıyorum. Mutlu bir gelecek görmesem de, içimi acıtan o son sözlerin, hafızamdan silemiyorum... Hüseyin Taşdemir |