Tebessüm ehli bir sevdaydı ömre hükmeden bir o kadar savruk nidalar çapraşık gölgelerin temkinli titrinde yanan bir dolunay dolduramadığı kadar gökyüzünü, ellerinden dökülen sevdalı başaklar ki başat bir aşktı mevsimin kırık tokası.

Şah idi bir zamanlar aşk.

Şahbaz oldu güne erip de hidayete eremediği mahzun bir iç çekiş ile bedeller ödedi ve öğretiler didiklendi elbet isyanı idi yüreğin göğün de bitimsiz konçertosu bir avazda doğan güneşe ve aya nazireler yağdıran tanrısal bir sessizlik apoletleri olsa olsa mevsimin kanayan şiirlerde saklı karartı ve gözyaşı.

Hüznün rahmeti idi yüreği söken.

Bir yangının müdavimleriydik bir de aşkın
Dikişlerin telaşlı söküğünde
Şarkıları mimledik
Titrek gazellerde fısıltı
Bir de yüreğin esintisi
Cebbar bir yorgunluğa da asla pabuç bırakmadı hani.
Göğün sefil tanrısıydı içimizde esrik
Yorgunluk
Ve külbastı kurşunlar seken
Bir dizede saklı ritmi içine hapseden.

Sevdalı taze yüreklerdik
Fırından yeni çıkmış acıların müdavimi idik
Bekası ölümdü belki de ömrün
Yarınlardan umudumuz vardı ya da yok
Aşkın küpeştesinde sefil martıları oynadık bir bir.

Aşkın ikamesi
Ömrün şerefesi
Hacizli düşler ve yeminler
Kıl kökünde esaretin
Tutuşan nakışlarımız
Hicvin de zarafeti
Günü boş bildik
Geceyi yalnız ve hoş
Göğün metaneti her yıldızda saklıydık için için.

Nemalanan bir kör kurşun
Baştan sona yanan mevsimde
Hürriyeti esirgedi nice zalim
Bir katedral
Bir mabet
Aşkla itibarı devinen asalet
Göğün salkım söğütleri derinden
Çalkalanan yürek ve öznesi özlemin.

Kayboldukça sırlar
Kat çıktık aşka ne için?
Devasa rahmetin maruzatı
Elbet müdavimleriydik
Hüznün ve şiirin
Bir içimlik olsaydı keşke acılar
Açısı kayıp düşlerin de bekası
Bir rahmeti bir acıyı esirgemeyen evrende
Saklı bir koşu bandı
Nakşeden günbegün.

Külüstür icadı yüreğin
Kardıkça mevsimi
Kandıkça aşk meleğine
Kanadıkça şiir tadında bir ömre meylettik
Ne de olsa ne de olsa
Müdavimleriydik özlemin
Bir de öznesi kayıp rüyaların
Delindikçe gökyüzü
Sökün eden rüzgârın da müdavimleriydik
Sehven ölmekse ne için?

Gönül tezgâhında kurşunlanan bir aşka
Nail olduk nihayetinde
Rahmetin ve umudun da müdavimleriydik
Mademki umut kesilmezdi
Uğuruna inandık yarınların
Dünde kaykılan bir eksen
Miadı dolsa da dolmasa da aşkın.

Otağı kurduk şiirlere
Elbet müdavimleriydik dizelerin
Diz dize geçen ömrün de saklı son beyanı
Düştük yola bir kez:
Ne için ne için?