MEHMETÇİĞİM
Ahh ! fidanım sabahlara sor kaçta uyandığımı
Yağmurlara sor nasıl ağladığımı Nehirlere sor nasıl çağladığımı Güneşe sor nasıl yandığımı Gündüze sor aydınlıkta karanlığı nasıl yaşadığımı Yıldızlara sor yiğidimi nasıl sevdiğimi Ay-a sor adın anıldığında nasıl söndüğünü Geceye sor nasıl nefessiz kaldığımı Eyy ! gözlerim yavrumu son görüşüm mü ? Sor ellerime kuzumu büyütürken nasıl nasırlaştığını Sor dilime ne ağıtlar yaktığımı Sor kefensiz yanına nasıl yattığımı Sor gönlüme nasıl ateşlerde yandığını Eyy ! kara toprak Güller açsın bağrında Misk amber koksun koynunda Gözümden sakındığım fidanımı Meleşerek büyüttüğüm kınalı kuzumu Al bayrağıma sarmalayıp Sinemden kopardılar sana emanetimdir Şehidim, askerim,Mehmet-im. |