Gelsende Bir Gelmesende
Gelsen De Bir Gelmesen De
Bende beklemeye mecâl kalmadı Artık gelsen de bir, gelmesen de bir Nasılsa bu gönül murat almadı Artık gelsen de bir, gelmesen de bir Yeşil bağlar bir bir solup dururken Hasretin acısı her dem vururken Ha biraz gecinden, ha biraz erken Artık gelsen de bir, gelmesen de bir Dallar yaprağını üstünden attı Delli rüzgâr alıp, önüne kattı Bu yürek acıyı ta dünden tattı Artık gelsen de bir, gelmesen de bir Geçmiş hatıralar yetiyor bana Şimdi huzur gerek bu yorgun cana Fazla söz gerekmez laf anlayana Artık gelsen de bir, gelmesen de bir İbrahim Taşdemir |