Mahcubiyet
Sana koşmayı, yanında olmayı arzuluyor bu can.
Hasretim, vuslatta kır çiçeği açar; koklayamadan. Huzuru ermez, huzura bilmez bir kez olsun tutmadan. Ağlama diyor ses, ah bu kaçıncı arzulayış be can Süzülen her yaştan yol alıyordum, geçsem diyarından. Düşsem bastığın yere, ayağın bilmek yeterdi Mustafa’m. Sana koşmayı, yanında olmayı arzuluyor bu can. Bedenim hapishane, ruhum cüzzamlı mahkûm ağırdan. Yaşamak denilirse adına yaşıyorum, ey aman! Dağlama diyor ses, bu kaçıncı yara, sızlayış; de can! Bir girdaptı dünya, çırpındıkça çeken içine durmadan, Kaybolsam varlığında, sende olmak yeterdi Yaradan. Mesut Tütüncüler 21.07.2020 DENİZLİ |