RUBAİLER
DERMAN
Bir devri devrânda, öyküsüdür şu gamın Halet-i ruhiyesin de, sezilmekte nizamın Ey bu gönlün şuh mah-ı, bu sineye bir derman Sevda od’un da mahzun, değeri yok ricamın FERMAN Saharın çılgın yeli, dolaşırken saçımda Şebnem yaprakta gülün, sıkıntı var içimde Sürme çöllere beni, etme eyleme ferman Dolanır ibretlik söz, dilde farklı biçimde ERMAN Öyle bakmalı ki göz, sevdiğini yakmalı Onun için dağ delip, tabuları yıkmalı Böylesi bir sevdaya, gerekli Yusuf, Erman İşte budur diyerek, şair haklı çıkmalı KİRMAN Her seven yürek arar, görkemli sırça köşkü Neler çıkar gör sana, aşık bir yürek deşki Etrafında pervane, hatta olmalı kirman Tavaf, semah ne güzel, beşer bilmeli aşkı HARMAN Tüm sevda bayrakları, çekilsin direklere Yanılmamalı gönül, bakıp ta baraklara Aşk denilen bu yolda, sevgi olmalı harman Mutluluk böyle gelir, tüm aşık yüreklere (Sadık DAĞDEVİREN) ERMAN: 1-Yiğit Olarak Saygı Gösterilen kişi.2-Mavi Gözlü Ve Can Yakan Kimse.3-İstek, Arzu, Pişman Olma.4-Yerinme, Pişman Olma.5-Yiğit, kahraman, yürekli kimse. |
Selam ve saygılarımla.