BARIŞA ÖZGÜ (22)
Korktuğun an bak; (*)
Ellerin, omuzdan çıkarak parak uçlarına değin dal-budak salan sensin. Korktuğun an kalk; Yerini, yönünü, görüş açını değiştir, geride kalır korkuların ve korktukların. Belinde değil, beynindedir ayakların. Korktuğun an düşün; Sınırım nerede benim, “Ben” dediğim çöküşün? Çemberi gördüğün anda, anla; Bak ellerine, parmak uçlarına, bitmiştir işin! Evet, korkma! Cessur, kararlı, özgüvenli daha; İnançla doğrul, öne bir adım at, kullan ellerini, işlevini değiştir! Çember, sınır, bağ, bencillik, bekleyiş ve rahat korkuya boyun eğiştir. (*) Sanatçı Bildirisinin metnini ne yazık ki kopyalayıp yayınlayamadım. İlginizi çekerse internette bulabilirsiniz. |