Pıtraklı Şiir
Boğazıma düğümlenirken heceler,
Henüz ay doğmamıştı. Karanlıktan korkuyordu gölgeler. Ayaklarıma kelimeler batıyordu. Çekilmediler yollarımdan, Hep benimleydiler. Ben inledim onlar inlediler. Eğilip tek tek, Temizlemeye kalktım. İzin vermediler. O yüzden pıtraklı tüm yazdıklarım. İnsancıklar beğenmediler, Yalnız kaldı yalnızlıklarım. Gönlüm kelime yarası, Pıtrak dolu ayaklarım. Nereden de aldım elime kalemi, İstesem de bırakamadım… Benimle mezara gidecek pıtraklarım. Ankara,02.07.2008 İ.K |
yüreğine kalemine sağlık değerli dostum
sevgilerimle