Kapında kul, ayağının altına yol;
Kaşına hilal, saçlarına rüzgar olurum.
Gün ve gecem sensin;
Seninle başlar, seninle son bulurum.

| Şair |

I.
Varlığın uyandırdı kör yüreğimi
Azaplı kâbuslarından.
Ölmeden çıktıysam sabaha
Artık senin olurum.

Güneş olarak yeter bir çift gözün,
Dudağının korkuluğundan sarksa
Tek bir sözün;
Gel!
Ben sana ateşli bir huşuyla rehin olurum.

II.
Pusatını kuşanmış hasret,
Dağ sisinden alır soğukluğunu
Sipersiz, miğfersiz
Firari mermisine kafa tutarım.
Son istirhamımdır;
Sönsün isterim, yüreğimdeki bu hararet!
Öyle bir eşkıya sevda ki; Âdem’den beri
Koynunda asılı durur, kefenlediği ayrılık

Bilirim…
Gönlünün çeliğine su serpilmiştir,
Sertleşmiştir kemendi boynumda!

Yine de;
Güneş olarak yeter bir çift gözün,
Dudağının korkuluğundan sarksa
Tek bir sözün;
Gel!
Ben sana ateşli bir huşuyla rehin olurum.

III.
İntihar cüretiyle yoklar yüreğim tetiğini.
Tan vaktinin kızılca kıyametine çatar anılar.
Teselliler kuruyan umut dallarını
Toplasalar da izi kalır.

Yanacaksam!
Sende cehennemden beter yanmalıyım!
Alevlerimden anlarsın belki
Aşkımın sağlamlığını…

Umut dolu tek bakışı yeter bir çift gözün,
Dudağının korkuluğundan sarksa
Tek bir sözün;
Gel!
Ben sana ateşli bir huşuyla rehin olurum.

IV.
Hazan değil bahar var dışarıda
Çimenlerime bak!
Şafakta serinliğinden
Özleminle çiselemiş gözyaşlarım üzerlerine.
Hani ellerimize kuşlar konardı?
Ellerim ellerine üşüyen kuşlar…
Hani, bahçemiz kelebek sevinçleriyle dolardı.
Yüreğine çığ gibi düştü ayrılık!

Yanıyorum…
Bu karda kışta kıyametimsin!

Güneş olarak yeter bir çift gözün,
Dudağının korkuluğundan sarksa
Tek bir sözün;
Gel!
Ben sana ateşli bir huşuyla rehin olurum.

____________________________________
Kitap: MELANKOLİK DÜŞLER

®Tüm hakları kalbine saklıdır.®

Han AKÇADAĞ
____________________________________