SİSŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Ne yaman bir mesafedir
İnsanın sevdiğini istememesi | Şair | Zaman sanki yaşantıları eritip Birbirine karıştırmış eski ile yeniyi Ağır ağır içine gömüldüğüm, Kırık dökük ruhumu zapt eden Bu hırçın düğümü çözemiyorum. Kayıp gidiyor ellerimden, Kirpiklerinden hayata tutunduğum his’ Sokaktaki soğuğun ıssızlığı sinmiş içerime Ürperiyorum! Endişe işlemiş gözlerimin içine kadar Dilim lâl, gönlümde ağır bir melâl Yılmışlığın çarptığı renksiz yanaklarım Solgun iki yaprak gibi titriyor. Pencerelerde beni bekleyen gölgen yok Tutkuyla bana sarılan bedenin yok. Sanki kuru bir çınar yaprağına dönüşmüşüm Usul usul akan bir nehrin üzerinde Ses’sizce süzülmekteyim. Gözlerim takılıyor mavi gök’yüzüne Kenarları morbulutlar geçiyor üstümden Bu uzayıp giden dinginliğin içinde Ağır ağır yok oluyorum! Sınırları saydam bir uzaklığın Varlığını seziyorum sonra Zihnin sis’ çökmüş bozkırında Bir adam beliriyor yanında bir kadın Omuzları çökmüş… Yüzü allak bullak bir adam, Ve ağladı ağlayacak bir kadın! Bir yerlerden aşinayım onlara Neredeyse tanıyacağım… _________________________________ Eser Adı: SİS Bulut aşkededursun göğün mavisiyle Toprağın bağrına düşer karıncalanma Han AKÇADAĞ _________________________________ |
*** SİS *** şiirini beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı, içtenlikle KUTLUYORUM...