DİDİNMEK SEN İSEGecenin yarısı bende bir hüzün Karanlık ruhuma dalıyor sanki Zihnimde canlanır duruyor yüzün Baktıkça kalbimi deliyor sanki Zifirin bağrını kanatır bir ses Tavana sinerken beyhude nefes Yastığım taş kesmiş duvarlar kafes Tenimi ateşle yalıyor sanki Dam kaypak, çul hain, anılar irin Odamda kanıyor erzemli yerin Gönlümü sorarsan hep derin derin Yâr diye canıma soluyor sanki Didinmek sen ise gayesi nerde Bir eli müştuda bir eli serde Uğruna kalmışsam bu ara yerde Hep ömrümden, ömür çalıyor sanki Avunmak adına ruhuma tahkim Kurarak desem sen kimsin sevmek kim Diyemem cemalin bendime hakim Aklımı başımdan alıyor sanki Sensizlik sinemde kutsal bakire İffeti emanet halif Bekir’e Bakmadan hesabı Münker, Nekir’e Yaşarken veresim geliyor sanki Mehmet Kılıçel |