Şiir Yazarken
Başıboş bırakmam zerrece onu
Beynimden ter akar şiir yazarken Kolay dile gelmez gerçeğin tonu Sözlük benden bıkar şiir yazarken Sözde güzellikte son olmayınca Duygularda boy ve en olmayınca Kelama hükmeden ben olmayınca Kalem sancı çeker şiir yazarken Kara karanlıklar ışık süzemez Aşka revan olan, yolu üzemez Ondaki esrarı herkes çözemez Nurum nârı yakar şiir yazarken Söze mana katmak, ister meziyet Söz ehlini zorlar özde vaziyet Farkı fark ettirmek isterse şayet Gönlüm ele bakar şiir yazarken Kirpikler gözlerin selinden korkmaz Yelkovan akrebin yılından korkmaz Ateşin dumanı külünden korkmaz Gözlerim köz eker şiir yazarken İlham perisiyle, olamaz işim Deyişe yön verir hayalim, düşüm Değişmez hiç aşka değer verişim Aklım arka çıkar şiir yazarken Giydirirken söze ateşten gömlek Özenle örülür söz ilmek ilmek Hizaya gel derim komut vererek Ham söz dara döker şiir yazarken Sözü dizelere ederken ithal Şairin yüreği olmalı mangal Düşlerine hamal, Ozan Delibal Beşe selam çakar şiir yazarken DELİBAL – Celil ÇINKIR |
Ve yine takip ettiğim kadarıyla bir çok şair kimselerin şiirlerinde kafiye, hece ve ayak uyumsuzluğu bir tarafa en önemlisi de şiir de anlam, duygu bulamıyorsunuz.
Sadece kuru kafiye ki buda kimi zaman redif oluyor.
Tabi ki bu eleştirinin içine kendimi de katmıyor değilim.
Fakat daha yolun başında (acemi, çaylak) biri olarak sizden ve sizin gibi bu işin mahiri, üstadı olan değerli hocalarımızdan öğreneceklerimizle sizler kadar olmasada okuyucuyu tatmin edebilme ümidi içerisindeyim.
Hocam yüreğinize sağlık.
Saygılarımla.