Bakar Kör
Gece mavisi asumanda yıldızlar
Ay’a pusu kuran bulutlar Keskin bir neşter Damakları ezen bir acı ve sigara yalnızlığımla ben... Hislerim bıçak ucunda gezen Çalmayan kapımın talihsizliği Sessizlik senfonisi Hayallerde kalmış gülüşlerim Suda boğulan balık düşlerine dalmak benimkisi İtimatsız aynalara bakarak da ümit etmek neydi?... Yabana düşmüş bir evcil candı oysa ki Herkesi tanırken “yalnız” kalmak Düşlerde yaşamaktı Gecenin ucuyla harmanlanan “yalnızlığım” Bakar kör misali artık gönlüm Ruhuma hitap ediyor Kalbim ise tuz buz hal almış Derbederim Bu kuş uçmaz, kervan geçmez kentte İpe sapa gelmez suskunluklarım Tükürüklerim Boğazımda düğümlenir Yutkunurken Kendime tahammül edemiyorum Bıraktım artık Ne ucunu tutuyorum ipimin Ne de Arap saçına dönmüş kimliğimin Yalnızlık ve ben Seni o kadar çok özlemişim ki “yalnızlık” Burnumda tüter oldun Alabilsem seni keşke Götürsem dağlara... Uçurumun kenarına Her şeyi görmezden gelsem Kimliksiz Kimsesiz Bakar kör Şiir: gurbetçiyim Seslendiren: Ayşe M. |