CAN HEZİMETLERİKan soluyor ruhum, keskin bir gecenin sırtında Delik deşilmiş canlar son tangolarını yaparken Sızım sızım sızlayan yaralara avuçlar dolusu tuzlar da kar etmiyor Soluk bir mum ışığı hayat veriyor bezgin gölgelere Siluetler silik… İçki masaları darma duman, Yerle yeksan… Kan bulamış, kırık bir yüz ifadesi Yerde gökte koşuşturan can hezimetleri Bir imbatla yerle bir oldu zaten eğreti olan düzen Rota kayıp.. rota yitik… Sokaklardan oluk oluk kan akıyor Kafasına vurula vurula öldürülmüş can cesetleri Duvarlarda mıhlanıp kalmış Taş kesilmiş yürekler Kan pompalamaktan başka bir işe yaramıyor artık Göz bakarken, beyin kör olmuş Taş duvarlarımı ördüm evet Şerrin de gazabın da eksik olsun benden Ben kendi karanlığıma bulanmışın zaten Kendime bile aynı cehennemde tahammül edemem |
iki kelimeyle...