MEVSİMLİK SULHLERTüm harfleri sustum… Artık bütün inançlarım batıl… Avcumda kanayan güllerimi Ruhumun artçılarıyla saldım poyrazlara Beden; kevgir misali, zaman değirmeninde Beden atıl… Hatırla ey huzur… İliştirildiğim hayatlardaki şehirlerde ateşkesler bozuldu Mevsimlik sulhler yerle yeksan La mekân şimdi sabahlar… Telaşa gerek yok; Anestezisiz dikiliyor artık, yaralar. Beynimin hücrelerinde raks ederken gecenin karanlığı Sahibinden, az kullanılmış günahlar çıkıyor satışa Dört duvar, yıkıl da üzerime uyut yılgınlıklarımı Bin dua gelip geçer de usumdan Şüphelidir tanrının haberdar oluşu bu kulundan Uzakta, çok uzakta külü de dumanı da şimdi dindi Kalemi kırılmış ruhlar dehlizinde kayıp bir siluet eldeki Beyazların ipi çekildi artık Vakit kömür karası… Velev ki bir göz açıp kapama vaktiydi Bin tövbe ki bin bir yalana kar eder miydi? Ruhumun kıblesi şaştı epeydir Yol kıldan keskin kılıçtan incedir Ah bu yokluğun korkusu, dirhem dirhem can çekiştirir |
Kutlarım
Şiir ola