Düşmüş yollara yaya
siyah cübbeli biri,
-imam değil bu kişi-
ülkemde uygar bir avukat;
“Çoklu Baro” oyununa karşı çıkmak,
adil seçim sistemini korumak için
ve Türkiye Barolar Birliği’nin
“bir” olduğunu savunmaya
gidiyor inançla Ankara’ya.

Bir’in bir’liğine karşı olan,
hukuk okumuş ama anlamamış bir insan;(*)
Bu kendini bilmez şey,
bu gerici birey,
bu yandaş velet,
-arapça çocuk anlamına gelir-
bu olgunlaşmamış kelek,
-kavunun hamına denir-
bu herşeyi kendine yontan,
bu utanmaz adam
gitmiş birde
Ata’mın kabrine,
ziyaret edip fotoğraf çektirmeye?
Gelde “Çüşşş” deme!

Sen ki; Türkiye Barolar Birliği’nin başkanı olarak
kendi üyelerine kazık atan avukat!
Sen ki Feyzioğlu
-yani ilim ve bilimin çocuğu-
Metin ise birde adın senin,
anlamının “doğru insan” olduğunu bilesin!
Sen ki dinci bir İkircilliği savunan hey,
seninde sonun birgün gelir Dingil Bey!

(*) Bu şiir Dingil Bey’ler için yazılmıştır. Onların dışında hiç kimsenin asla-ve-asla alınmaya hakları yoktur.