Alnındaki her çizgi bıçak yarası değil
can kırıkları eteklerinde yer yer
Hüzün hep hazan rengi midir peki
Sarının tonlarına ülfet taşırken
yenilgiye başkaldıran darbeler

Sen yine yüreğine asla sız(ğ)dıramayacağın esaretler göm
Ben bekler gibi susayım
Sen susar gibi bekle
Nasılsa hüznü bir şekilde üleşiyoruz
İki ayrı vahanın yakasında çölleşiyoruz
Temayüllere inat..

/Sen gelince aklıma nedense dağ gelir
Mesela Palandöken
Bir Erzurum türküsü tutturur küskün yanım
Hançer barı oynar
Çay içer "kıtlama " şekerle
Sen gelince aklıma kaynar kanım
Kış gelir vaktinden erken..

Sen bak Palandökene eğer gidebilirsen
Ben Nanga Parbata
Sen ayazlar kucakla benim yerime
Ben ıslanayım muson yağmurlarında
Ellerinden öper gibi ben
Gözlerimden öper gibi sen/

Yaşadığımız tanımlanması zor ayrılıklar
Ben öksüz bir coğrafyanın mukimi
Sen gönüllü bir sürgünün arkada kalanı
Ajandalarımızda sayfalarca aykırılıklar
yanlış giden bir şeylere dair
Sen susuyorsun kan kusarak
Ben çığlıklar atıyorum susarak

Benimki de laf sanki
Seni anladığım gün anlaşılmayı hak ediyorum ...

Denmişti bir zamanlar..


Farzımuhal