Bir masal ülkesinde seyyah oldum dün gece
Vuruldum yüzündeki bir çift salkım üzüme
Ve gözbebeklerine sızıverdim gizlice
Irmaklar gibi aktı, doldu yüzün yüzüme!

Ellerin ellerimde türkülerce bekledim
Ellerin papatyaydı! Hep sevdim, hep kokladım
Ben seni bir balığın yüzgecinde sakladım
Sen ay ışığı oldun, doğdun ah, gökyüzüme!

Görseydin keşke beni, çocuklar kadar şendim
Baktığım her aynada baştan ayağa sendim
Ah, ben korkularımı senin sevginle yendim
Ne güzel yoldaş oldun, geceme, gündüzüme

Saçların ne çok öptü o ıslak yağmurları!
Nefesinde eridi Kazdağı’nın karları
Eteğine topladın çiçekli baharları
Sıcacık bir aşk oldun, kalbi kırık güzüme!

Sen denizdin en mavi, ben en kuytu koyundum
İstiridye misali kabuğumdan soyundum
Çırılçıplak sesime dut sesini giyindim
Kar gülüşünden sürdüm yangınıma, közüme!
Ah, ay ışığım benim! Hoş geldin gökyüzüme!…

Serkan Uçar

"Şiirimizi güne yakıştıran kurul üyelerine ve şiirimize yakınlık gösterip yüreğiyle yüreğine dokunan herkese ayrı ayrı teşekkür ederim"