Ay Işığında Aşk Başkadır
Bir masal ülkesinde seyyah oldum dün gece
Vuruldum yüzündeki bir çift salkım üzüme Ve gözbebeklerine sızıverdim gizlice Irmaklar gibi aktı, doldu yüzün yüzüme! Ellerin ellerimde türkülerce bekledim Ellerin papatyaydı! Hep sevdim, hep kokladım Ben seni bir balığın yüzgecinde sakladım Sen ay ışığı oldun, doğdun ah, gökyüzüme! Görseydin keşke beni, çocuklar kadar şendim Baktığım her aynada baştan ayağa sendim Ah, ben korkularımı senin sevginle yendim Ne güzel yoldaş oldun, geceme, gündüzüme Saçların ne çok öptü o ıslak yağmurları! Nefesinde eridi Kazdağı’nın karları Eteğine topladın çiçekli baharları Sıcacık bir aşk oldun, kalbi kırık güzüme! Sen denizdin en mavi, ben en kuytu koyundum İstiridye misali kabuğumdan soyundum Çırılçıplak sesime dut sesini giyindim Kar gülüşünden sürdüm yangınıma, közüme! Ah, ay ışığım benim! Hoş geldin gökyüzüme!… Serkan Uçar "Şiirimizi güne yakıştıran kurul üyelerine ve şiirimize yakınlık gösterip yüreğiyle yüreğine dokunan herkese ayrı ayrı teşekkür ederim" |
Bu gece ne ne güzel bir gece.
Hoşgelmiş şiiriniz bugüne.
Saygılarımla