Çivi çakılmış bir
Kalbim var
Çolaklaşmış
Çoraklaşmadan
ummanım



Nasıl dokunulur
bilemedim
İmtiyazın
infazında
Öyle bir masal
ürküşür
Üşüşürüm
İçimdeki odaya


Takatimi sorma
Dilenemedim istişareme
Yegane bağrıma okurken
Ve
Direnemedim
İcmalime




Neyi biliyor isem
Kendime sorguladım
Otuziki farzımın
İlmihaline
Tevekkülüne
İmanımın



Farz ı mahal yüklesem
Omuzlarıma
Meleğin yanında
Ayrı sorgulandım



Arzuhalimin
Var sayılan haline
bir hazla
Yükseldim

Kanaatkârlığımı almadan


Onun sahibinden ötede


Ademoğluna zikren verilen



Nasıl dokunur
Bilemem
Bir gülün
nasırlaştırdığı
Ellerime
Tanınır
Yücelikte
Kalbime
Dokunduğum
Her tavafta umre etmişken
Dilim






Mahza Enda



Sayfamı ziyaret eden bütün kalem erbablarına...
okuyan gönül gözü ile ruhumuzu yegane tutan insan oğlu ademi dergaha....
yerin göğün gönül hanının kudretli esirgeyicisi olan Rahmanın hidayeti bütün insanoğlunun üzerine olsun...