Mazbala

dayanılmayacak
hicretin duvarlarına
asık
yüzün
tutarken kenan hasenetini kıyamette
sonra demeye hacet varmadan
Musa’nın takvasından akraba
kardeşliğini silerken batımın günü iken
Baharın hicretinde
Nuhun errahından
mavi denizin yosunu
arafından kalırken
lütfunun hizahına
gömülürken yedi deniz yerin
gök kuşağına
merhametimin
insan vücudunun
savaşından
cihat ederken

her açışı farklı baharlar
ruhum narına gen vurulmuşken
araf
kabenin esmer gözlerinden
altı yıldız ağına tutunurken
yetimken
insandan
doğmamışken Adem
Kapanırken gece Bir babam varken
Ademden olan!


vech ile hep kainatın
hatimi
buyur bir başa


tan ağarırken
kızıla boyalı gök yüzü
başım bağım gökte ırgat
kenan kuyularının seferinden
düşürülüyorsan
Ebu lehebin duasız isyanına ...


Sat rüzgarın aşığını
iki gıbta eder
hasetini gömer yıldırım bağına


yağmurun arşın dan
gözlerimin havuzu
yanağımın
gamzesine
bana verdiği lokmanın
lütfuna yaşın firuzuna
sağdan almışken
kitabeyi sevki selamımda
hat yakınlığında dilim aruza kavalye
iken
tek kelime imla kuralken dilim de
kavis çizerken
ruhuma

EMİNE SEZEK AKBAŞ