Gecenin hüznü
Gecenin hüznü
bu gecede sensiz daldım ufka yaşları tutamadım yürek yufka ay yüzünü karartı yıldız ağladı rüzgar eşlik etti serince sarıp ağaçlardan hüzünlü bir şarkı börtü böcek yılan çiyan hep dertleştik dertli dertli gözlerin aktı gözlerime ceylanları kıskandıran bakışların uzandım kara toprağın bağrına gülüşlerini aldım al yanağından toprak kokusu yeşille doyup ağladım durdum kendi halime kör bir yalnızlık kucağımda ellerini tutuğum tatlı günler açardı menekşeler sümbüler avuçlarımızda uçardı kelebekler koşarken güllerin arasından her çiçeğe anlatırdık masallar ey sevgili nerdesin ne haber var mı benden sana bir haber Ahmet Coşkun |
ellerini tutuğum tatlı günler
açardı menekşeler sümbüler
avuçlarımızda uçardı kelebekler
koşarken güllerin arasından
her çiçeğe anlatırdık masallar
İşte böyle... Yaşarsın, bitmesin istersin. Hiç bitmeyecek gibi de yaşarsın zaten...
Sonra... Sonrasını ne sen sor, ne ben söyleyeyim.
Okuyanı içine çeken bir şiir okuttunuz abi. Teşekkür ederim.