SEN YANMA BEN YANAYIMDeli bir rüzgâr esti, savrulduk farklı yöne, Sığındığım köşede hasretle yan yanayım. Pervaneler misali uçarım döne, döne, Bu aşkın ateşine sen yanma, ben yanayım. Sular, seller misali yüreğimde coşku var, Kışın sert rüzgârları göçmen kuşları kovar, Etrafımı kuşatmış mahpus misali duvar, Üstümdeki bu yüke ben nasıl dayanayım? Her aşığın önünde aşılmaz bir çöl olur, Hasret çeken gönüller yana, yana kül olur, Gizli sevda çekenler şakıyan bülbül olur, Hayaline dalmışım, dokun ki; uyanayım. Benim bu kederime hiç kafanı yormadın, Bazı şeyleri gördün, üzerinde durmadın, Gözümdeki sevdanın farkına da varmadın, Aşkın bir rengi varsa; söyle ki boyanayım. Baharları görmedim, aşinayım kışlara, Umudumu bağladım uçup giden kuşlara, Ayağım takılıyor kaldırımda taşlara, Kıştan kalan gün gibi; sislenip, bulanayım. Ayların üzerine birde yılı ekleme, Dayanma gücüm belli, fazlasını yükleme, Biraz vicdanlı davran, imkânsızı bekleme, Yörüngemden çıkmışım, boşlukta dolanayım? Sabri Koca |