ŞAİRİN ÖLÜMÜŞAİRİN ÖLÜMÜ Şair kalemini sevdi bir de kağıdı Aşkları yazdı durdu bir ömür Şiirler yazdı allı mavili Şiirler okudu Fuzuli’den Baki’den Büyük şair olmayı kurdu düşlerinde Çiçekleri sevdi kuşları bir de yeşili Dünyayı dolaştı başı boş amaçsız Ne güzeller sevdi bilinmez Ne hayaller kurdu girilmez Kiminin adı Ayşe’ydi Fatma’ydı Yasemin’di Gördüğüne tutulu verdi şıpsevdiydi Gülleri sevdi menekşeleri karanfilleri Her sabah açtı evinin penceresini Ayı seyretti durdu geceleri Şairce yaşadı düşler ülkesinde Bir başına öldü günü gelince Ve şair öldü dediler şaircesine Gitti çok sevdiği kral-ecesine Ahmet Kemal |