Bu şiir hüzünlükent kardeşimizin kanarım şiirine nazire olarak yazılmıştır. Kendisine teşekkür ederim.

//gül kahırların la gidiyorsun değil mi?
acımasız bir dünyanın soluk yüzünde

bil ki, beklediğin rüzgarlar gelmezse
sörf yapamazsın//


oysa ben;


ne hayaller kurmuştum
gözlerinde ki umutlara bakarak
şimdi yorgunum şafaklarda
doğmuyor içimi ısıtan güneşin
nefesi kesilmiş yorgun bakışların
boyun büküyor sevda çiçeklerin
derinlerde acısı çoktan efkarlı
yağmur gözlerinde sağanak sağanak
bir hasret şarkısı çalıyor hüzzam


"gel gönlümün gülü solmadın daha
gel ömrümün seli gelmeden daha
gel kırma bu dalı ölmeden daha
bir umutsun sen gönül nağmesinde"


ben sokaklarda gezen bir masum
bir meftun bir mecnun gibi
Leyla ! Leyla ! derken
duyulmaz mı çölde bir seda?
yankılanmaz mı göklerinde feryat?
kaç defa vuruldum aşkın uçsuz bucaksız deryaların da
kanadım en derin yerimde
anladın mı canım şimdi?


vahada yokluğu hüzün girdabında
dalgaların vurdu aşındım kıyıların da
ah martılar, görmediniz mi beni ?
ah yakamozlar, içimde 🔥 ateşi siz yakmadınız mı ?
yalan mı oldu soluduğum tertemiz hava


beyhude olmuş bütün çabalarım
açmıyor baharımda şimdi kırmızı bir gül
siyahmış açan lale
boyun bükmüş bir zavallı sümbül
duman kaplamış dağları mı
hüzün akmış gözlerinden


çağırma çağırma beni
sevgi ormanım da çoktan vurdular beni
gitme! gitme! desende öldürdüler yeni


artık,


cennetin olsun
her iki dünyamda...!!!


06/06/2020