“ Zaman gelir, gül açar; kalbine yıldız konar
Derman gelir, dil açar; sende güneşler yanar “

Ey benim gönlüm akma kuyuların içine
Dökmeyesin yaşını sonra hiç mi hiçine
Işıksız sızsalar da, çamlarından reçine

Zaman gelir, gül açar; kalbine yıldız konar
Derman gelir, dil açar; sende güneşler yanar

Fırtınalar bitecek, şenlenecek ocağın
Meraklanma ey gönlüm, doğacak al şafağın
Yosun tutan zamanda, açılırsa yaprağın

Zaman gelir, gül açar; kalbine yıldız konar
Derman gelir, dil açar; sende güneşler yanar

Sende ışıklar varken, söyle dertlerin niçin?
Uğraşma ey hislerim, böylesine bir hiçin
Kaygılanma ey gönül, tutuşsan için için

Zaman gelir, gül açar; kalbine yıldız konar
Derman gelir, dil açar; sende güneşler yanar

Ey Pervânem yolu bul, üzülme devre devre
Kuşatsın seni sevda, huzurla çevre çevre
Toplansa da siyahlar, önünde çepeçevre

Zaman gelir, gül açar; kalbine yıldız konar
Derman gelir, dil açar; sende güneşler yanar