DÜŞ DEĞİL BU GÖRDÜĞÜM
düş değil bu gördüğüm
kanadı var ama kuş da değil sen olmalısın İstanbul’um gönlümü okşayan bittiği yerde tekrar başlayan sen olmalısın İstanbul benim ilk gurbetim son sılam İstanbul benim Modam İstanbul benim Kınalı adam İstanbul uykuya daldığım ve uyandığım odam ağlama İstanbul’um ağlama kimseye de bel bağlama kıskanırım seni ben geri gel İstanbul’um geri gel ne olur şu ellerimden tutu ver ne çok şeyin var İstanbul Gümüş suyun Ihlamur kuyun Boğazın, Tepe Üstün Ayaz Ağan, Beyoğlu’n beş duyun uyanığın, toyun kuş tüyün kaşın, gözün güzelliğin, muğlak huyun ilenç aldım İstanbul’um ilenç aldım belki de o yüzden duçar kaldım aslında İstanbul benim aşkımdı onun hükmü bitti benimse aklım başımdan gitti yani meczup’ um yani mahcup’ um |