Gönül alemi güneşin karanlığında
Silindi yıldızlar, sırrın fırçası çizdi mehtabı
Gözyaşı düştü hali terennüm eden tabiata
Yazıldı gönle ademden beri var olan o hal lisanı

Her kelam acının lehçesi
Noktası ölüm virgülü umudun sesi
İşitilir hala mecnunun dirisi
Kalemi göçer kelamı kalır anlatılır hal lisanı

Edep kuyusundan olur bir yudum su
İner gözlere o ebedi buğu
Susturur dili gönlü eder fani yolcu
Sebebi viran şehirlerden kalan o hal lisanı

Diyardan diyara değişir anlatım
İnsandan insana değişir yazım
Alem değişir amma hal ademden beri aynı
Göçen yaşadı kalan anlatır ölümsüzdür o hal lisanı

Agra’ya varır insanlığı kıskandırır
Dağa çıkar işler her taşa kahır
Mısırda göreni eder kör sağır
Yaşamadan hissedilmez o hal lisanı

Kul eder duasını kader Allah’ın emri
Her kula nasip olmaz aydınlığın fecri
Bilirim kimse seçmez vuslat için mahşeri
Ademden beri nasip iledir o hal lisanı