ZELİKA
ZELİKA
Zalika yaşam tam da böyle bir şeydir sen doğru bildiğin yanlışları kendinde kutsayıp yüceltmeye çalışırken kendinden eksilenleri asla görmedin oysa yaşam bu değildi Zalika belki gerçek düşüncen de bu değildi ama hiçbir şans tanımadın Tanrı’nın doğruları gösteren vahiylerine o sana özgürlüğü ve özgürce sevmeyi vaadederken sen onu sürmüştün tılfindır tepesine Hail-ül Rahman sofrası gibi sunulmuştu sana yedi renkte aşk kut ile doyurulup Babilin asma bahcelerinden zem şarabından içtin mest eden şaraba sarhoşluğunu aşkın önüne geçirerek şeytana yüz döndün Zelika o gün Ziggurat anlamıştı artık senin aşka zalimliğini ayn Zeliha’yla kendini mukayese ettiğini ve kıblen olarak bilmen gereken aşkı terk ettiğini kızdırmış olmalısın ki Tanrıları emrederek Ziggurat’a yaktırmıştı gehinnom ateşini aşıklar yakarak bedenlerini özgür bırakmıştı ruhlarını alev sen kor ben olmuştum Zelika Efkan ÖTGÜN |
Akıcı hoş seda bu Güzel Eserinizi,
Can-ı Gönülden Kutlar Tebrik Ederim.
Sağlıkla
Huzurla
Sevgiyle kal
Hayırlı Bayramlar dilerim.
Selâmlar.