Kimim Ben?
Günün ortasındayım
Yalınayak Yorgun Yürüyorum Açım O kadar açım ki Karnımın gurultusundan düşünemiyorum Kimim ben? Sokaklarda kaybolmuşum Bilinmeyenin takipçisi Kendimi takip ediyorum Gölgem önümde Yürüyorum Düşlerim vardı Ailem, arkadaşlarım Sevdiklerim olsun Bende seveyim Peki ya şimdi? Aklıma çocukluk geliyor Çocukluk nedir? Çocukluk Açlık, korku, kendini yalnız bulduğun acıdır Günler arasında “sevinç” için yer yoktur Büyüdüm Bir çocuk emzirmeyi tatmadım Şaçlarım ağırdı Gün geçtikte umutsuzluk arttı Acı arttı Bayramlar gelip gider oldu Kime ne? Yine de Canım acıyor Kalbim sıkışıyor Mutsuzum Ağlamak mı? Gözyaşlarım bile benden usanır oldu Akmaz oldu kimi zaman Aksaydı Belki size bir şeyler anlatabilirdim ... Kaybolmuşum! |
Eyvallah