MAHMUT CANTEKİN
(Ramazan manileri-17-)
Adıyaman, Katha’lıdır Şiir gül, o da dalıdır Mahmut Cantekin diyorum Bir dostluk timsalidir İlk öğretimi, katha’da Besni’ye de, etti veda Osmaniye, Düziçinden Öğretmen di, artık oda Afyon il’i, ilçeleri Köy okulu, bahçeleri İlim aşkı, ile doldu Diyarbakır, Lice’leri Öğrenmenlik müdürlükler Böyle çıktı basamaklar Mersinde emekli oldu Bu ile yerleşip, bekler Eğitimci yazar, şair Konu hep yaşama dair Lüzumsuz’un iyi dostu Kalemi oldukça mahir Düşlerimi geri ver bir İki, sevgi kardelendir Üçüncüsü, yetim sevda Dört özlemsin Kahha’m dır Şiir kitapları, bunlar Makalesin, herkes anlar Berhüdar ol, aziz dostum Lüzumsuz der, iyi günler Sadık DAĞDEVİREN Aşık Lüzumsuz |
Bu şiirinizi bu gün tesadüfen gördüm. Ben size karşı mahcup duruma düştüm. Yüreğine sağlık arkadaşım. Çok teşekkür ederim.
Selamlar, sevgiler.
Çok iyisiniz.