GÖNÜL BAHÇEM
Yıldız gibi seherler, zamanıma düşerken
Sümbül açtı, gül açtı, benim gönül bahçeme Kucak kucak sevgiler, yüreğimi deşerken Sümbül açtı, gül açtı, benim gönül bahçeme Zamanı kovalarken, doğdu içime murat Bütün bütün erişti, hayalimdeki maksat Açılınca perdeler, görününce hakikat Sümbül açtı, gül açtı, benim gönül bahçeme Hislerim bir kuş gibi, sancıları oyalar Coşup duran dermanım, ağrıları paralar Gözümden akıyorken, oluk oluk damlalar Sümbül açtı, gül açtı, benim gönül bahçeme Hasret tüten dillerim, tespih tespih çağlarken Kanat çırpan kalbimi, ışıklara bağlarken Umuda bakan gözüm, ferah bulup ağlarken Sümbül açtı, gül açtı, benim gönül bahçeme |