ÖKSÜZ ÇOCUKÖksüz çocuğusun bu sokakların, Boynunu bükerek durma ne olur. Sapsarı kesilmiş ak yanakların, Hüznünü dışarı vurma ne olur. Kolay değil elbet anasız kalmak, Analık yanında sığıntı olmak, Bir parça ekmeği verirse almak, Daha fazlasını sorma ne olur. Bir köşeye sinmiş, gözleri yerde, Küçücük yaşında uğramış derde, Anlamaz ki yavru hayırda, şerde, Her şeyi kötüye yorma ne olur. O mahzun duruşu içimi yaktı, Kaç kere seslendim, sonunda baktı, Çekine, çekine ayağa kalktı, Kalbimi ikiye yarma ne olur. Halini sorunca boynunu büktü, Annesiz kalmıştı, gözyaşı döktü, Sandım ki üstüme dünyalar çöktü, Dedi ki; “Üstüme varma ne olur.” Babası hastaymış, çalışmıyormuş, Analık kendine alışmıyormuş, Talihle arası barışmıyormuş, Olumsuz cümleler kurma ne olur. Mevla’m yardım etsin bu yavrucağa, Daha küçücükken küsmüş ocağa, Anne özlemi var, muhtaç kucağa, Ufacık kalbini kırma ne olur. Sabri Koca Dost şairlerin dilinden: Bir gün gelecektir bize öğretir Sarılmaz dertleri ömür titretir Her masum yüreği vicdan sızlatır İçimden acılar serme ne olur............ Ahmet Kara |
Kaleminiz Kavi Gönlünüz abad olsun.
..............Selâmlar Sevgiler.