Özledim seni annem,
Sana olan hasretimi anlatmaya kelime haznem yetersiz kalıyor,
Düşün işte;
Ramazan ayında bir bardak suya susadığım kadar susadım sevgine,
Yokluğundan mıdır bilmiyorum, Burada geceler çok soğuk,
Üstümü örtenim yok,
Geç kaldığımda arayanım soranım yok annem,
Kızardım oysa art arda aramana,
Neredesin sen diye bağırmana,
Çocuk değilim bırakın beni kendi halime, derdim.
Çocukluk etmişim anne,
O art arda aramanı özledim,
Bağırıp çağırmanı özledim,
Baban gelince döver diye tehditlerini özledim,
Özledim anne, Sen bir bardak su, ben sana hasret anne.
Bu kaçıncı akşam ezanı?
Bu oruç kaç gün?
Ne zaman kavuşurum ben sana,
Ne zaman açarım orucu mu?
Bilmiyorum anne.

Dün gece çok soğuktu yine gurbet eller,
Üşüdüm yorgan isteyemedim,
Bir damla gözyaşıma kıyamadığın ben,
İnce bir nevresimin altında çocuk gibi ağladım anne.

Çok özledim anne,
Cennet kokunu,
Gül yüzünü,
Sevmelerini ve hatta bağırıp çağırmalarını.

Dün gece bir ağlama sesine uyandım,
Bir arkadaşım var, suriyeli
Anne dövüyorlar diye bağırıyordu,
Anne üşüdüm diyordu,
Anladım ki anne,
Bütün anneler aynıymış,
Anne sevgisinin dili, dini rengi yokmuş,
Anne sevgisi eşsizmiş.
Anne sevgisi anne özlemi bir bardak su,
Ve bütün evlatlar buna oruçluymuş