Var sayalım başın yayla dayız
Sen yayla güzeli oluyorsun
Rüzgar aşkına kapılmış
Kanat vuruyor çamlar
Çifte pınarda çamrakta
Sen şen şakrak neşeli
Kır çiçeği topluyorsun
Bahar serilmiş ayaklarına
Yeniden doğuyor ölü yanın
Tatlı bir tebessümle
Hadi yürü diyorsun bana
Bahar gelmez diyorsun
Biz seninle sevişmeden
Sonra el ele yürüyoruz
Aylardan nisan
Yağmur döküyor bulutlar
Bir çam altına sığınıyoruz
Islak öpüşlü dudaklarımız dan
Kahkahalar saçılıyor meydanlara
Kalmıyor dargınlık aramızda
Alaca karanlık da tahtaravali
Gıldırgaç salanıyoruz
Gün yüzünü seninle açarken
Çocuk oluyoruz
Sabahın köründe uyanıyoruz
Kör ebe oynuyoruz
Düşünki
Zamanın durduğu bir yerde
Sırt sırta vermişiz
Yemiş veren bir ağaç gibi
Dimdik ayaktayız
İblis ölüm uykusuna dalmış
Biz ağ pınarda ateş yakmış
Türkümüzü söylüyoruz
Sen kahve diyorsun
Ben çay diyorum uzun uzun
Başlıyoruz sohbete
Çocukluğundan çocukluğuma
Sonra dönüyoruz bu günlere
Tanrı af etmiş bizi
Hemen sokuluyorum sol yanına
Ve öylece uykuya dalıyorum

Salim Erben