Sarılmayı unutmayan güneşlerin altında,
Unutulmaz gülüşlerimiz vardı!
Yedi verenler içinde, süslerdik ümitlerimizi...
Söz vere vere birbirimize,
Mesken tuttuğumuz çayır çimenlere,
Söyledik aşk türkülerini.

Bakışlarımız kor bir uzağın eliydi sanki
Yakın olmak senden zorken özeldi!
Dost çalar gamlı gecelerde,
Biz bize göreydik sevgilim.
Sevgimiz sevgimizeydi...
.
..
Neşeli kuşların ardında,
Tutkulu zaferlerimiz kaldı.
Yaman gözlerimiz yasaklı sevdalaraydı!
Pembe neftal, sarı beyonyalar, kızılcıklar,
Bereketi bol asmalar altında bağlandı gönüllerimiz...
Şimdi saf toprağında, bütün olur doyurur tabiyatı
Kökü sağlam, kadmi arlı çınarımızsa sevgilim...
Daim yeni nesilleride korudu.
..
.
Yavaş göklerin bulutlarından geçmiştik senle,
Seni bana
Beni sana
Dizi kanlı sokaklardan seçmişti kader,
Zehrimiz akrebinki denli kara, vefasızlara!
Hilal kadar ışıltılarla üfledik, yarası derin yokuşlara...

Uçurtmalara binip coşturduk hayallerimizi,
Yakomazlarda mesafesi tuzak, ayrı yerlerin,
Aynı yıldızlarında buluşurdu hüzünlerimiz.
Eski ahşabın banklarında kazıttık mührümüzü.
İçi dolmaya yakın sen kokar yağmurlarla azar azar,
Oluklarından taşar aşkımız,
Göğünde kuşak olurdu o yaz!