YAĞMURUN RESMİne güzel güneş açmıştı yemyeşil ovalarda renk renk çiçekler yağmurun resmini yapmaya çalışırken bir çocuk arkasından ensesine inen bir tokatla ağlayıverdi tuvale düştü iki damla yeni susmuştu oysa ki unutmak için yapacaktı zaten yağmurun resmini aslında kolaylaşmıştı işi çocuğun iki damla anlatıvermişti yüreğindeki yağmurun resmini döndü arkasına teşekkür etti ’ Rabbim ’dedi ’ Rabbim ’edir dilekçem ’ ’Mevlam neylerse güzel eyler ’ topladı tası tarağı iyi niyetini merhametle ağlayan yüreciğini terk etti o köyü "doğru söyleyeni dokuz köyden kovarlar ’ dedi içinden... içinden ağladı korkuyordu ’ tırnak kadar bebeyim ben ’ dedi Onlar BÜYÜK büyük insanlar acımasızdı onuncu köye doğru yürüdü gitti çocuk söz verdi kendi kendine hiç ama hiç büyümeyecekti |
YAĞMURUN SESİ
Güzel bir şiirdi, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı içtenlikle KUTLUYORUM...