"iz" bırakan bir Hanımefendiye ithaf olunur
Kaldırdım başımı baktım gökyüzüne
Doyamadım bakmağa o deniz gözlerine Uyandırdı hırçın deniz dalgaları beni yine Diyordu ki getirdim Deniz’i bak deniz gözlerine Ah gökyüzü ah Deniz ah Deniz ah gökyüzü İçim ayrı yanıyor dışım ayrı bu aşkın iki yüzü Uçuşurken rüzgârda rengârenk hayaller ve aşkımızın gül kokusu Hayallerimiz değil miydi hayatımızın yazı güzü |
Telaffuzu duyguların.
Bitimsiz bir resital ve de.
Saygımla selamlıyorum değerli kaleminizi.
Var olunuz