Bir yaz gülü Hanımefendiye ithafımdır
Bak hele bir akşam vakti denize denize
Rüzgarlar eserken hafifçe hafifçe Dalgalar kayalara vururken zarifçe zarifçe Hatırla Sevgili hatıran kaldı o ilk busecikle Unutmak değil uzaklaşmak dersin de Sevdama ölüm fermanı yazıp çizersin de Ölmeden öldürmüş olursun Sen beni de Öldüğümü nereden bilirsin ki Sen yine de Sensizlik... Bir yanardağ lavları gibi... Bilsen de bilmesen de... Hayat devam etse de... Yürekler yangınlar da.... Sensizlik işte... |