Ah !.o günler..
Gökyüzüne bakıyorum.
En güzel anları hayal ederken.
Yorgun,bir mayıs sabahına
Umutlarında,yağmur damlacıkları
Toprak da,bir bekleyiş sancısı
Yeni umutlar,
Yeni düşler gelecek diye.
Kelebekler konmuş,karanfil kokusuna.

Aniden !..
Şehirde bir kargaşa
Kaldırımlar,sokaklar,sinsi planlar içinde
Kavganın sesi,öfkenin direnci
Bir telaş içinde gölgeler
Bir de ayak izleri.
Barikatlar kuruldu.
Duman ve silah sesleri var.
Sokak arazözleri üstlerine su sıkıyorlar.
Baskınlar,puslu,gecenin yarısında
Emniyet sirenleri yürüyordu
Geceye kalan kurşunların gölgesinde
Sokakların derinliğinde kaybolan
Hele o son anda
Kaldırımları ıslatan gözyaşları içinde.
Atılan çığlıklar yok mu
Gözlerinde,isyancı bakışlar
Hırpaladı maskeli çeriler.
Bir o kadar da öfkeli
Sen,bu topraklara ait değilsin
Kimin kahramanısın söyle diyerek!..

Ve..
Biz gene,gözlerimizin içine bakıp
Kalabalıklara,ağaçlara, kuşlara
Güneşe,bulutlara,özgürlüğe
Hep aynı şarkıları söyleyeceğiz.
Bir gün,güzel günler !..
Güneşli güzel,günler geldiğinde
Karanfil kokulu sevdalılar
Karanfillerin tohumu,
Sizden,toprağa serpilecek...