Erguvan Kokulum
Haydi göğümde dur
Kokunu esirgeme minnatımdan Işığa doğrul,tut yakasından karanlığın Ey sen mesafesiz sevdiğim güzellik Tırtıkla haydi zamanın kum saatini En muteber makamım ol. Çare yok varlığına dokunamıyor ellerim Kafi gelsin gayretlerim, emeklerim Hayalinle baharlari besliyor kalbim Sabrımı çek üstüne istersen Sana yokuşum belki çevrilir inişe Kim bilir belki tam başucundayım Yüreğine sifalanip devalarinda Omuzluyorum mutluluğu Ve kanatlarındaki özgürlüğe Çırpınıp duruyor ruhum Kızıl saçların ne taşır yarına Ete kemiğe bürünmüş korkular mi Yoksa? Endişe edecek edecek bir durum yok zira Mütekamil bir teslimiyet Kavuşmaksa işte tam burada başlar. Elif miktarı seven kalbin Şeddeli mavi düşlerin eşiğinde yankılansın Hiç bir engelin hayallerime diş geçiremediği gönlüm Sana dört nala koşar ruhum Geceleri tek tek eleyip Sabahları günlere ekler Hasmı olduğum kelimelerle Oraya buraya haberler salıverir Işte benim erguvan kokulum der Mesafeleri hiçlerim. Sevdiğim bilirmi sancilarimi Degil umurumda geçen sensiz bahar Ben yağmurdan kuleler inşa eder Seninle süslerim kelebeğim |