MELANKOLİKsen, melankolik duygulara kaptırır, katarsın habire beni... kâh mecnuni dolandırır, kâh Eyyubi yaralar açarsın şu serseri sol yanıma... bense, işte o melankolik mısralara sığdırırken sana sevgimi... okuyan şiir, beni de şair sanar.... halbuki, ne alâka? yazdıran sen, yazan kalem... yine akşamın alacakarnlığı, yine ellerim cebimde, ve, yine dudaklarımda bir ıslık... çisil çisil, inceden ince, yüreğimin semâlarından ağlıyor gönül bulutlarım... üstüm başım kupkuru da; gönlüm sırılsıklam!!! yine; sen kokuyor yüreğimin burun direğine... sokak lambasının fersizliğinde senin silüetin sanıyorken gölgemi, bir mutluluk senfonisine dönüyor o meşhur melankolik ıslığım... rotasız, haritasız, aşk gemisini; pusulasız aşk kaptanı, hangi limana yanaştırabilir ki? sen, kimbilir belki de şimdi derin uykularında; bilmem hangi, kaçıncı rüyadasın... dahil miyim düşlerine sevgili? velhasıl, diyeceğim şu ki, yine şiir dolduruyorsun gönül kadehime... iç içebilirsen. .. ve, yine şiir merhemi sür diyorsun onmaz aşk yarasına... sür sürebilirsen... kâh tabipsin kâh habip eyvallah müsebbip, ne gelirse senden gelsin... "sen varsan seher yıldızım" her yer aydınlık, vakit hep şimdi Kul Figani (Erdem Gümüş) 08.04.2020 İzmir |
yüreğine sağlık Üstadım
sevda ve özlem,hasret vardı,
ders vericiydi,akıcı anlamlı düşündürücüydü
kutluyorum Dualarımla selamlarımla